09 Οκτωβρίου 2012

πένθος

πενθώ
για κείνους που πεθαίνουν σε τέσσερις τοίχους
για κείνους που ξεχάσανε
κι εκείνους που συμβιβαστήκαν

πενθώ
για τα παιδιά που εξαργυρώνουν
το ρούχο της νιότης
για τους βασανιστές και τους ηγεμόνες
όσους καταδιώκουν τη δική τους ελπίδα

πενθώ
για τις γυναίκες που δίνουν μόνον ηδονή
μέσα στη νύχτα που μακραίνει
χωρίς να θαμποφέγγει χάραμα

πενθώ ακόμα
για την ανώφελη θυσία των επιγόνων της φωτιάς
για τις θλιμμένες μέρες των δειλών
το θανάσιμο τίμημα της ήρεμης ζωής


Τόλης Νικηφόρου

το φάντασμα έφυγε πιά και η Αθήνα βυθίστηκε ξανά σε ένα λήθαργο γοητευτικό και λάγνο. Άραγε πότε θα ξυπνήσει αυτή η πόλη ξανά; Αναμένει πάλι ένα φάντασμα ή θα ξυπνήσει οριστικά περικλείοντας τη νέα της ζωή μονάχα με τα όνειρἀ της;

καληνύχτα πολιτεία ονειρεμένη.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου