20 Οκτωβρίου 2012



Η πλωρά Γοργόνα μια βραδιά
πήδησε στον πόντο μεθυσμένη,
δίπλα της γλιστρούσαν συνοδειά
του Κολόμπου οι πέντε κολασμένοι.

Κι έπειτα στις ξέρες του Ακορά
τσούρμο τ' άγριο κύμα να μας βγάλει,
τέρατα βαμμένα πορφυρά
με φτερούγες γλάρων στο κεφάλι.


Καββαδίας


μια λέξη και όλα σώζονται. μια λέξη και όλα χἀνονται.

Αντρέ Μπρετόν.

εκεί που οι λέξεις και τα άρθρα δε δινουν τη λύση εμφανίζεται η μουσική και η ποίηση σαν απομηχανής θεός
και δίνον μια προσωρινή ανάσα στο πἀντοτε αιθεροβάμων για τους πολλούς  θαυμαστή τους.

καλή σας νύχτα.

ένας γέρος ήλιος σας κοιτά,
και σας κλείνει που και που το μάτι.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου