είναι όμορφο να παρατηρείς τον κόσμο.
βλέπεις πράγματα που οι βιαστικοί δεν βλέπουν.
μπορείς ας πούμε να γνωρίζεις πόσοι έχουν βάψει πράσινα τα παράθυρά τους σε ένα νησιώτικο οικισμό. θυμάσαι? τι σημασία έχει, θα μου πεις να γνωρίζεις. ναι καταλαβαίνω.
όμως πίστεψέ με. σε παρακαλώ. όταν οι άνθρωποι θα αρχίσουν να αμφισβητούν τον κόσμο σου, εσύ θα μπορείς να γελάς. έχει πάντα πλάκα να τους θυμίζεις πως είναι μύωπες.
γι' αυτό σου λέω. να κοιτάς! να παρατηρείς! και τότε μπορεί και να αρχίσεις να βλέπεις το παράλογο της τελειότητας και την ομορφιά που κρύβεται στο ατελές. τότε θα νοιώσεις πως οι πιο όμορφες προτάσεις έχουν ειπωθεί, μονάχα εμείς φορούσαμε τα αυτιά που μας πάσαραν στο εμπόριο και ήμασταν ανίκανοι να ακούσουμε.
ας το αποδεχτούμε λοιπόν. είναι καιρός, δε νομίζεις?
είμαστε ανίκανοι να αισθανθούμε την ομορφιά.
ας το αποδεχτούμε μπας και αυτό μας οδηγήσει..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου