Μια μέρα θα ξημερώσει αλλιώτικη απ’ τις άλλες.
Ο ήλιος θα καίει πιο δυνατά, το φως θα διαπερνά κάθε σκιά και ο αγέρας θα μυρίζει ελευθερία.
Εκείνη τη μέρα, κανένας άνθρωπος δεν θα είναι δυστυχισμένος, κανείς δεν θα πεινάει, κανείς δεν θα νιώθει μοναξιά.
Τα όπλα θα καταστραφούν, οι φυλακές θα γκρεμιστούν και τα σχολειά θα γίνουν υπαίθρια γεμάτα γέλια και διψασμένα μάτια.
Οι άνθρωποι θα χαιρετιούνται με αγάπη στο δρόμο, κανείς δεν θα έχει τίποτα να μοιράσει με τον άλλο, κανενός δεν θα του λείπει τίποτα.
Ο έρωτας θα είναι από νωρίς διάχυτος παντού και οι διαφορές μας θα φαντάζουν όμορφοι πίνακες, οι γλώσσες μας θα μπερδευτούν αρμονικά με τα χαμόγελα και τα νοήματα θα είναι εύκολα.
Οι στολές θα εξαφανιστούν, οι θεοί θα πεθάνουν και η μόνη βεβαιότητα θα είναι αυτή της αγάπης.
Τα παιδιά θα αποκτήσουν εκατομμύρια γονείς, και οι γονείς θα έχουν όλα τα παιδιά του κόσμου στην αγκαλιά τους.
Και μέσα στα μάτια του διπλανού μας, θα καίει η φωτιά της ελευθερίας, η καρδιά μας θα χτυπά στον ρυθμό της αλληλεγγύης και η εμπιστοσύνη θα είναι η μόνη μας δέσμευση.
Εκείνη τη μέρα, όλοι την ονειρευτήκαμε, όλοι τη θέλουμε, όλοι την προσδοκάμε.
Μια μέρα θα ξημερώσει αλλιώτικη από τις άλλες.
Θα είναι η μέρα που θα το πάρουμε απόφαση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου