Αδράνεια

αδράνεια, Ν.Α

Αδράνεια, όταν όλα τα σημεία της όποιας πραγματικότητας καταργούνται, καθώς ενυπάρχουν όλα στη φόρμα. 

Σε εκείνο το ένα, σε εκείνη την απεριόριστη και αέναα αναγεννόμενη ενέργεια -ατέρμονη και άπιαστη - σχεδόν αφοριστική, απόλυτη και καθοριστική. 

Η κίνηση δίνει την ουσία της στην ακινησία, στην αδράνεια, τα σημεία δεν κινούνται ούτε ως προς τον ίδιο τους τον εαυτό. 

Περικλείουν μέσα τους, όλο το είναι τούτου του κόσμου, την ειμαρμένη και την απροσδιοριστία, κάθε λογής αντίθετα και αντιστίξεις. 

Κατάκτηση της αρχής, εκείνης της καθαρά πλατωνικής ιδέας εκείνου του αβέβαιου χωρισμού.

Ενέργεια.