Σελίδες

10 Απριλίου 2013

η πραγματικότητα του μεγάλου μήλου

N.A

άστεγος στη Νέα Υόρκη.
23 χρονών.
φτάνετε την ίδια στιγμή.
σου ανοίγει την πόρτα.
σε καλωσορίζει
με ένα γλυκό και απρόσμενο χαμόγελο,
στη πόλη που κανείς δε κοιτά πέρα από τη σκιά του.
δε ζητά τίποτα.
μοναχά μια απάντηση
μια οποιαδήποτε απάντηση.
μια ανταπόδοση εκείνου του χαμόγελου,
η οποία θα τον βγάλει αυτομάτως από την αφάνεια,
θα τον βγάλει από το περιθώριο
δεν είναι πια αόρατος.
είναι σκληρό να είσαι αόρατος,
σου λέει και η πικρία στη φωνή του
διαταράσσει ολόκληρο το κόσμο σου.

χαμογελάς.
μπαίνεις μέσα στο καφέ.
ζητάς κάτι γλυκό 
εκείνος κατευθύνεται σιγά σιγά στο μπάνιο.

τα λεπτά περνάνε.
κόσμος ανυπόμονος αρχίζει 
να σχηματίζει ούρα έξω από την τουαλέτα.
τα πρώτα παράπονα κάνουν την εμφάνισή τους.
ποιος νοιάζεται για οτιδήποτε πέραν του ιδίου?

ο νόμος έρχεται να σώσει τους πολίτες.
ο σεκιούριτι κάνει την εμφάνιση του.
αρχίζει να χτυπάει τη πόρτα και να φωνάζει.
οι πολίτες δείχνουν ευχαριστημένοι
τα 20 λεπτά έχουν προ πολλού εκπνεύσει

η αόρατη φιγούρα βγαίνει από την τουαλέτα
και εκεί που περιμένεις 
κάποιο μεγαλειώδη καβγά να ξεκινήσει
τα βλέμματα όλων στρέφονται αλλού

ο σεκιούριτι του δείχνει ᾽ευγενικά᾽ την έξοδο
ποιος θέλει να αντιμετωπίσει την αλήθεια?

μα εκείνος είναι απλά ένα παιδί
ένα παιδί με μια κλασσική ιστορία

πριν δύο χρόνια είναι πρωτοετής στο πανεπιστήμιο
γνωρίζει μια κοπέλα
ερωτεύονται
αρραβωνιάζονται
ξεκινάνε τα ναρκωτικά
η πορεία γνωστή
από τη φούντα στην ηρωίνη,
πρώτα τη σνιφάρει
φοβάται τις ενέσεις
μα με το καιρό ο φόβος εξαφανίζεται 
το σώμα του ουρλιάζει.
πρέπει να το ακούσει.

όλα τα χρήματα του πανεπιστημίου πάνε στα ναρκωτικά
τα χρήματα τελειώνουν
αρχίζει να κλέβει
η κοπέλα του το παρατάει
δεν έχει που να μείνει
οι γονείς του τον καταδίδουν στην αστυνομία
η αστυνομία τον ψάχνει παντού
εύκολη λεία
εκείνος κρύβεται από παντού.

ένα χρόνο μετά.
βρίσκεται σε απεξάρτηση.
μεθαδόνη.
20$ την εβδομάδα καθώς δεν έχει ασφάλεια.
χωρίς μέρος να μείνει περιπλανιέται στους δρόμους

μα έπειτα από όλα αυτά ελπίζει
περπατά με ένα χαμόγελο γεμάτο ζωή.
ένα χαμόγελο που πολλοί από εμάς τους ευτυχισμένους
θα ζήλευαν.

μα αν είναι αόρατος τότε πως θα επανενταχθεί?

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου