αντε και καλη μας χρονια

υπάρχουν άγγελοι στο κόσμο τούτο και να
μην τους πιστεύεται όταν τους ονομάζουν διαβόλους.
υπάρχουν άγγελοι που δεν φυλακίζονται ποτέ γιατί,
γιατί πολύ απλά τα όνειρα δεν βλεπουν τείχους.
εσείς ζείτε μια πραγματικότητα
και οι άγγελοι ζουν μια άλλη
δε μπορείτε λοιπόν εσείς, οι ανακηρυγμένοι δίκαιοι και καλοί,
εσείς οι ευυπόληπτοι, να τους καταδικάζεται για το αδίκημα του ονείρου.
κανένας πραγματικά ελεύθερος δε μπόρεσε ποτέ μα ποτέ να φυλακισθεί
γιατί απλούστατα η φυλακή ειναι έννοια που εσείς κατασκευάσατε

                                         και χωρά αποκλειστικά στη         δική σας αλήθεια.
                                         και υπάρχει μοναχά μια διαφορά μεταξύ των δύο
                                         οτι εσείς είστε άνθρωποι έτσι οπως καταντήσατε την έννοια

ενώ εμείς είμαστε άγγελοι
γιατί εμείς ορίζουμε τη λέξη άνθρωπος πολύ διαφορετικά.

'όλοι πατούν εκεί που το όνειρο τελειώνει

κι όλοι μαζί τα όνειρά μας καταστρέφουν'

τα χρώματα του μίσους,χάσμα

εδώ να σημειωθεί οτι προς μεγάλη μας εκπλήξη ο κικίλιας

έχει παρόμοια όνειρα με έμας. 

«Ήρθα να μιλήσω στους άνδρες και τις γυναίκες της αστυνομίας με την ευχή η ελληνική κοινωνία να είναι σε σύντομο χρονικό διάστημα αρκετά ώριμη έτσι ώστε να μην χρειάζεται η Ελληνική Αστυνομία για να γιορτάζουμε την γιορτή του Πολυτεχνείου»

βέβαια κάπου εκεί μας υπενθύμισε πόσο εύκολα διαστρεβλώνει κανείς την πραγματικότητα.

«Σε ό,τι έχει να κάνει με το τριήμερο των εορταστικών εκδηλώσεων έχω να δηλώσω ότι από την πλευρά μας πράξαμε τα δέοντα. Θέλω να ελπίζω ότι οι παρασπονδίες ήταν πάρα πολύ μικρές και λίγες σε σχέση με την γενική εικόνα που είναι πολύ καλή».

                                                                                                  ν.α           

             πάνω στο μέτωπο σου θα χαράξω τα λόγια 
             που δεν μπόρεσες ποτέ να πιστέψεις.

             και να που ένα χαμόγελο στέλνει στο διάολο τη δυσπιστία σου.

            9,8,7,6,5,4,3,2,1, όταν φτάσεις στο μηδέν μη ξεχάσεις να ξαναξεκινήσεις.

Παροξυσμός : Το facebook, ο ναρκισσισμός, η αποξένωση και η αόρατη εργασία.

[από τις σελίδες του 14ου τεύχους του εντύπου "Παροξυσμός"]

Αυτήν την στιγμή το «facebook» σημειώνει ρεκόρ επισκεψιμότητας με τον αριθμό των χρηστών να ξεπερνά επίσημα το ένα δισεκατομμύριο. Η αρχική ιδέα της δημιουργίας αυτού του πανίσχυρου δικτύου βασίστηκε στην δυνατότητα μετατροπής μιας διαδικτυακής σχέσης σε άμεση ή έμμεση ερωτική/σεξουαλική σχέση. Δυο άγνωστοι άνθρωποι, μεταφέρονται από τον «πραγματικό» κόσμο στο εικονικό κόσμο του διαδικτύου, γνωρίζονται εκεί με την προσδοκία να επιστρέψουν στον «πραγματικό» κόσμο και να σμίξουν … Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι ανεξαρτήτως αποτελέσματος, η επιστροφή αυτή σπανίως συντελείται και ο χρήστης μένει εγκλωβισμένος στο αχανές χωροχρόνο του διαδικτύου, καρφωμένος στην οθόνη του υπολογιστή, νομίζοντας πως κοινωνικοποιείται, ταξιδεύει, συμμετέχει, δρα πολιτικά… Όλα αυτά συντελούνται στο σύγχρονο κοινωνικό περιβάλλον, όπου οι άνθρωποι απομονώνονται και διαφέρουν όλο και περισσότερο ο ένας απ’τον άλλον και ταυτόχρονα μετατρέπονται σε ουδέτερα ομοιογενή στοιχεία. Ο καθένας και η καθεμία έχει την δυνατότητα να διαλέξει στυλ και άποψη μέσα από μια γκάμα επιλόγων προχωρώντας παράλληλα και στην κατάλληλη κατανάλωση εμπορευμάτων. Το αποτέλεσμα είναι οι έννοιες της ύπαρξης, του νοήματος και της ταυτότητας να γίνονται αντιληπτές μόνο μέσα από τη σκοπιά του εμπορεύματος.

Το facebook, ως μέσο, εμπεριέχει διάφορες μορφές επικοινωνίας, διαμεσολαβημένης πάντα, μιας και ανάμεσα των χρηστών υπάρχει ως επικοινωνιακό μέσο ο υπολογιστής και οι λειτουργίες του facebook. Αν θέλαμε με δυο λέξεις να περιγράψουμε την συμπεριφορά του μέσου χρήστη του facebook, θα επιλέγαμε τις λέξεις «ναρκισσισμός» και «εγωισμός». Ο ναρκισσισμός και ο εγωισμός ανατροφοδοτούνται από διάφορες επιλογές του facebook. Παράδειγμα ο «Τοίχος» (wall) προσκαλεί τον χρήστη να γράψει τί σκέφτεται (“Τι σκέφτεστε;“) και τους φίλους του να γράψουν κάτι στον χρήστη (“Γράψτε κάτι …“). Από την πλευρά του χρήστη το μήνυμα που θα γράψει είναι αυτοαναφορικό, μια έκκληση προς παρατήρηση και κοινωνική σχέση. Οι φίλοι του μπορούν να του κάνουν «like», επιβραβεύοντας τον, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι ο χρήστης αποκτά ένα ρόλο και μια σημασία στην κοινωνία. Από ένα σημείο και μετά ο χρήστης ανεβάζει μηνύματα, τραγούδια, βίντεο και φωτογραφίες τα οποία επιδιώκει να είναι τα πλέον αποδεκτά στους ψηφιακούς του φίλους. Πολλά από αυτά ίσως να μην τον εκφράζουν ή να μην έχουν ιδιαίτερη σημασία για αυτόν, αλλά προωθούνται λόγω της αποδοχής που μπορεί να έχουν σε μια μερίδα των φίλων του, φτιάχνοντας ένα προφίλ που απέχει από την πραγματικότητα του χρήστη. Έτσι, το προφίλ του facebook αποτελεί συνήθως ένα ασυνάρτητο μωσαϊκό στο οποίο ο Μπακούνιν βρίσκεται δίπλα στο Game of Throne, διάσημοι ποδοσφαιριστές δίπλα στους Ζαπατίστας, ένα ανέκδοτο να διαδέχεται τη φωτογραφία μιας δολοφονίας και ο σπάιντερ-μαν να παίρνει την θέση ενός αστέγου… Το ασυνάρτητο αυτό ψηφιακό μωσαϊκό φυσικά αντικατοπτρίζει και τη σημερινή κατάσταση κοινωνικής αφασίας και εγωπάθειας που κυριαρχεί.

Τελικά, ο χρήστης μετατρέπεται σε ηθοποιό επί σκηνής, ενώ οι υπόλοιποι χρήστες στο κοινό του. Ο χρήστης καθορίζει την δραστηριότητά του στο facebook σε σχέση με το τί θέλει το υποτιθέμενο κοινό του. Πλέον, ο χρήστης διακατέχεται από μια αγωνία να παίξει τον ρόλο του, να φτιάξει το προφίλ του, να προωθήσει τις ιδέες του, να πει την γνώμη του επί παντός επιστητού, να επιβάλει την αισθητική και την άποψη του, να δώσει την παράστασή του, να γίνει κάποιος. Και όλα αυτά καρφωμένος πάντα στην οθόνη του pc του ή του tablet του.

Εδώ, μπορούμε να πούμε, πως ο χρήστης μπορεί να μην είναι ικανοποιημένος από την ίδια την καθημερινότητά του και το facebook να λειτουργεί ως υποκατάστατο το οποίο αναστέλλει κάθε κίνηση για αλλαγή, μιας και η «άλλη» επιθυμητή καθημερινότητα εκπληρώνεται μέσα από αυτό.

Τελικά ο χρήστης αποξενώνεται, με το «φαίνεσθαι» να απέχει πολύ από το «είναι». Από τη μια αισθάνεται ψεύτικος -λόγω της εικόνας που προωθεί- και από την άλλη θεωρεί τον πραγματικό εαυτό σαν κάτι μικρό και ασήμαντο. Ο ναρκισσισμός και ο εγωισμός εντείνουν τον φόβο της απόρριψης και η κοινωνία και το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων προβάλλουν εχθρικά και απειλητικά προς τον χρήστη.

Κάνοντας την παραπάνω μικρή αναφορά για το πως οι λειτουργίες του facebook επηρεάζουν τον ίδιο τον χρήστη, δεν μπορούμε έτσι απλά να καταλήξουμε σε μια δαιμονοποίηση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των τεχνολογιών επικοινωνίας. Ούτε πιστεύουμε πως όποιος διαβάσει αυτό το κείμενο, θα εγκαταλείψει την αγαπημένη του διαδικτυακή ασχολία. Ας συνειδητοποιήσουμε, όμως, την αποξένωση και το χάσιμο που προκαλεί αυτό το μέσο, αλλά και την εκμετάλλευση που κρύβει.  Και ένα μέσο με ένα δις χρήστες και τόσες δυνατότητες, δεν είναι δυνατόν να μην βασίζεται στην εκμετάλλευση. Όλη αυτή την παραγωγική δύναμη του facebook, σίγουρα δεν την δημιουργεί ο Zuckerberg. Εμείς, οι εργάτες και οι εργάτριες αυτού του κόσμου την δημιουργούμε. Και μάλιστα, χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε, εργαζόμαστε άμισθα καθημερινά για το facebook καθώς και για άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Συγκεκριμένα, το facebook εγκολπώνει κάθε μέρα περιεχόμενα, γνώσεις, συναισθήματα ακόμα και σχέσεις από όλους τους χρήστες. Τούτος ο πλούτος του facebook δεν παράγεται από τον Zuckerberg, αλλά από όλους τους χρήστες του. Κάθε μέρα ο Zuckerberg, πουλά αυτήν την εργασία των χρηστών -την οποία ποτέ δεν αμείβει-, μετατρέποντας την σε κέρδος για τον ίδιο. Κοντολογίς, η ψηφιακή κοινότητα του facebook παράγει πληροφορία (γούστα, καταναλωτικές συνήθειες, τάσεις αγοραστικές) που πακετάρονται με την μορφή στατιστικών στοιχείων και πωλούνται σε άλλους, όπως επίσης χρησιμοποιούνται σε διαφημίσεις και προσφορές όλων των ειδών.

Ένα δις και κάτι ψιλά εκατομμύρια άνθρωποι που χρησιμοποιούν αυτήν την στιγμή το facebook,  το κάνουν λόγω της ανάγκης για επικοινωνία στον πραγματικό κόσμο και για τον αντίστοιχο μετασχηματισμό του. Το πρόβλημα είναι ότι οι δυνατότητες των χρηστών εγκλωβίζονται στο ψηφιακό κόσμο και τείνουν να υποκαταστήσουν τις αδιαμεσολάβητες μορφές επικοινωνίας. Επίσης, η συντριπτική πλειοψηφία των χρηστών πιστεύει ότι του παρέχουν μια δωρεάν δυνατότητα, ενώ στην πραγματικότητα είναι αντικείμενο κοροϊδίας και εκμετάλλευσης. Συνεπώς, ας συνειδητοποιήσουμε πως το facebook μας αποξενώνει και ενσωματώνει εκμετάλλευση. Είναι ένα φαραωνικό ψηφιακό έργο που κάθε μέρα οικοδομείται από την δικιά μας αόρατη εργασία. Ας αποκτήσουμε την επίγνωση και ας δούμε πως οι αγαπημένες ψηφιακές ασχολίες, αποτελούν πηγές πλουτισμού κάποιων που εκμεταλλεύονται ανθρώπους, που πατούν επί πτωμάτων, για να αποκτούν δύναμη και να μετασχηματίζουν τον κόσμο προς όφελός τους… Πάντα υπάρχουν μηχανισμοί υποδούλωσης και εκμετάλλευσης. Ωστόσο, πάντα υπάρχουν και αυτοί και αυτές που αντιστέκονται και επιχειρούν να τους φέρουν σε κρίση.

Πηγές:

• Νίνος, Γ. (2013). Facebook, υποκείμενο και παγκόσμια μαζική κουλτούρα.Ταξικές Μηχανές.
• Wu Ming. (2011). Ο φετιχισμός των ψηφιακών προϊόντων και η κρυμμένη εκμετάλλευση.Ανάκληση από Rebelnet.gr.

αναδημοσίευση http://mpalothia.com/2014/08/31/παροξυσμός-το-facebook-ο-ναρκισσισμός-η-αποξ/

0

και τι σκεφτόσουν τόσο καιρό?











ούτε εσύ δεν θυμάσαι.
τώρα δολοφονημένες στιγμές σέρνονται στο λαβύρινθό σου.

μόνο καλή τύχη μπορώ να σου ευχηθώ.

Στριμώχνουν 100 κρατούμενες σε ένα όροφο για να έχουν τις ανέσεις τους οι χρυσαυγίτες

Πριν λίγο καιρό ενημερωθήκαμε ότι σχεδιάζεται η έκτακτη μεταγωγή μας απ’ την πτέρυγα Β των γυναικείων φυλακών στον όροφο της πτέρυγας που κρατούνται οι νεοναζί βουλευτές της Χρυσής Αυγής. Η πτέρυγα των χρυσαυγιτών αρχικά προοριζόταν για εμάς τις γυναίκες κρατούμενες, τώρα όμως θέλουν να μας στριμώξουν σαν τα ποντίκια στον έναν όροφο για να μην χάσουν τα προνόμια τους οι χρυσαυγίτες. Δηλαδή σε 2 ορόφους ίδιας χωρητικότητας θέλουν στον έναν να βάλουν εκατό γυναίκες κρατούμενες την μια πάνω στην άλλη, ενώ στον άλλον όροφο θα μείνουν οι 6 χρυσαυγίτες βουλευτές. Φυσικά το προαύλιο θα παραμένει στα χέρια των χρυσαυγιτών ενώ εμείς θα πρέπει να προαυλιζόμαστε στο παλιό προαύλιο περνώντας μέσα από τα μαγειρεία κι άλλους κοινόχρηστους χώρους. Επίσης επειδή υπάρχει οπτική επαφή με τους νεοναζί θα είμαστε εκτεθειμένες στα υβριστικά και σεξιστικά σχόλια τους καθώς η συμπεριφορά τους παραμένει ρατσιστική και χυδαία.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι οι νεοναζί απαίτησαν να τους σερβίρουν το φαγητό μόνο ελληνίδες κρατούμενες κι όχι μετανάστριες προφανώς θεωρώντας τις κατώτερα όντα. Την ίδια στιγμή που θέλουν να μας στριμώξουν στον πάνω όροφο ,το υπουργείο αδιαφορεί προκλητικά, για τις ανάπηρες συγκρατούμενες μας οι οποίες έχουν κινητικά προβλήματα και δε θα μπορούν να ανεβοκατεβαίνουν τις σκάλες για να μετακινηθούν στο νοσοκομείο ώστε να τους παρέχεται η ιατροφαρμακευτική φροντίδα που χρειάζονται. Παράλληλα για να μειώσουν τον αριθμό μας ώστε να καταφέρουν να μας στριμώξουν στον όροφο, πραγματοποιούν δεκάδες μεταγωγές στις φυλακές της Θήβας που ήδη έχει σχεδόν διπλάσιο πληθυσμό απ’ τις προδιαγραφές της, με τις κρατούμενες να κρατούνται σε άθλιες συνθήκες.

Όμως αν το Υπουργείο Δικαιοσύνης θεωρεί ότι θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια να βλέπουμε να παραβιάζουν τα δικαιώματα μας το ένα μετά το άλλο, είναι βαθιά γελασμένο. Δεν πρόκειται να μείνουμε παθητικοί θεατές στην αδικία, ούτε να αφήσουμε αναπάντητες τις προκλήσεις του υπουργείου και των χρυσαυγιτών. Αυτή η ανακοίνωση είναι η πρώτη κίνηση διαμαρτυρίας ενάντια στη φασιστική λογική του διαχωρισμού των κρατουμένων σε α’ και β’ κατηγορίας. Καλούμε τους αρμόδιους φορείς να αναλάβουν τις ευθύνες τους ,γιατί εμείς δεν πρόκειται να παραδώσουμε την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα μας αμαχητί… Καλούμε τον υπουργό Χαράλαμπο Αθανασίου και το γενικό γραμματέα του υπουργείου Δικαιοσύνης Μαρίνο Σκανδάμη να επισκεφτούν τις φυλακές και να δώσουν λύση στο δίκαιο αίτημα μας για την ακύρωση αυτής της άδικης μεταφοράς των γυναικών κρατουμένων σε συνθήκες που μας προσβάλουν τόσο ως γυναίκες όσο και ως κρατούμενες.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ